Zolang zorg gedragen wordt voor oncontroleerbaarheid, dus bij voorkeur voornemens en ambities, is men niet alleen volstrekt veilig, maar ook duurzaam, modern en salonfähig. Een kind kan dan feitelijk de was doen, zonder lastige ACM. “Fossielvrij binnen één generatie”, natuurlijk! Hele afdelingen Corporate Communications rollen over elkaar heen om de groene ambities te delen, en er is inmiddels een energiebedrijf meer zonder groene stroom. Eigen label uiteraard!

Biomassacentrales produceren immers groene stroom, en daarom is het reizen per trein ook groen. Helemáál chique is het voornemen om, in de toekomst uiteraard, helemaal niet meer te reizen. De werkelijkheid blijkt iets weerbarstiger.

“Als jullie Nederlanders het alleen van jullie piepkleine markt zouden moeten hebben, zouden jullie veel armer geweest zijn”, aldus Martin Wolf, Chief Economics van de Financial Times afgelopen week in de Volkskrant. We hoeven ons echt geen illusies te maken: de Nederlandse open economie bestaat bij de gratie van export en innovatie, niets meer en niets minder. 

Brussel waarschuwt Nederland zich te onthouden van lokale krimpinitiatieven en zich te houden aan het vrije handelsverkeer en het Fit for 55-plan. Ook op dit vlak hoeft de overheid zich geen illusies te maken, de regels zijn kraakhelder. 

Economen wereldwijd zijn het er over eens dat internationale vervoersstromen zich in de komende 20 jaar gaan verdubbelen. De uitstoot in Nederland hangt samen met het aantal vliegbewegingen, deze zijn verplaatsbaar en daarom zal Istanbul binnenkort de grootste luchthaven van Europa zijn. De uitstoot is daarmee echter niet weg, deze is alleen verplaatst, net als de onderliggende economie, waar wij geen belasting meer op heffen, zoals bij Shell het geval. De mobiliteitsbehoefte blijft echter bestaan, politiek correct water naar de zee dragen helpt hier niet bij.

Zonder aanwijsbare economische of sociale achtergrond vragen steeds meer reizigers zich af wat het precieze doel is van lokale duurzaamheidsinclusie. Hoewel veel reizigers zich onverschillig laten, kan men zich afvragen hoe inclusief het is, als een grote meerderheid zich moet aanpassen aan een kleine minderheid. 

De vraag is hoe inclusief het is als alle saucijzenbroodjes ineens vegetarisch worden, toiletten in lounges genderneutraal worden, vliegen als sociaal verwerpelijk wordt bestempeld en twee van de drie maaltijden in Business Class opeens vegetarisch zijn geworden. Op rij 3 is de kip steevast uitverkocht. 

Het EYE-filmmuseum wil geen sponsorgelden meer van KLM ontvangen in verband met haar gekoesterde imago, zo het deze hoofdstedelijke sneeuwvlokjes betaamt. We gaan er de wereld niet mee redden beste lezers… 

Laat maar lekker draaien, steeds meer in die wasmasjien…